আঁউসীৰ জোন মোৰ সমুখতে

সেমেকা চকুলো দুগালতে

নিজানৰ ৰাতি মোৰ কেতিয়াকে

পুৱাব খেলিব ৰ’দে সতে

তুমি আহিবা এদিনা

ৰং দিবা দুচকুত

মৰমেৰে বুকু ওপচাই ।

 

দিনে প্ৰতিদিনে

মাথোঁ মনে প্ৰাণে

আঁকিলোঁ ৰামধেনু হিয়া জুৰাই

তোমাৰ বাবেই জানা

বুকুৱে মোৰ জানা

নোশোৱে উজাগৰে ৰজনী কটায়

চকুৱে তোমাকে ধিয়ায় ।

 

গোপনে ফাগুনে

মন উতলালে

তুমি অহাৰ আজি বাতৰি পাই

তুমি চালেই জানা

তুমি চুলেই জানা

মেঘালী সপোনে বাগৰ সলায়

হিয়া নৈ ঢৌৱে কোবায় ।।