পৰজনমৰ শুভ লগনত

যদিহে আমাৰ হয় দেখা

পুৰাবানে প্ৰিয়ে এই জনমৰ

মোৰ হিয়াৰ অপূৰ্ণ আশা ?

 

এই জনমৰ কুসুম মালা

যতনে তুমি গাঁঠি ৰাখিলা

কাহানিও তুমি নিপিন্ধালা

শূন্য মোৰ বুকু হ’ল যে উকা ।

 

এই জীৱনৰ আঁউসী ৰাতি

চকুলো টুকি যায় যে কাটি

কাহানিও সুখৰ ৰূপহী জোনাই

হৃদয়তে জিলিকণি নিবিলায় ।

 

এই জনমৰ গুপন কথা

গুপুতে থাকি দিয়ে যে ব্যাথা

কাহানিও তুমি নেদেখিলা

শোকৰে ছবিটি হিয়াত অঁকা ।।