আইলৈ মনত পৰে

সন্ধ্যা যেতিয়া নামে

জিলমিলাই কাঁচি জোনে

আইলৈ মনত পৰে

পখী যেতিয়া বাহলে আহে

কোলাহল যেতিয়া কমে

অৱসাদে আৱৰি ধৰে

আইলৈ মনত পৰে

অবুজ আবেগ উজাই আহে

চকুলো বই বাৰে বাৰে

সন্ধ্যা যেতিয়া নামে

আইলৈ মনত পৰে ।

এছাটি বতাহ ব’লে

জিৰ জিৰ বৰষুণ পৰে

মাটিৰ সুৱাস ভাহে

বিজুলী চমকি উঠে

গৰজি উঠা আকাশ দেখি

আপোন দেশলৈ মনত পৰে ...

আইলৈ মনত পৰে ।

শৰতৰ ৰাতিপুৱা বাট বুলি যায়

তলসৰা শেৱালিয়ে মিঠা সুৱাস পাই

উৰু উৰু মন শৈশৱ কাললে

ফুল বুটলি ফুৰা সোণালী দিনলে

শেৱালিৰ সুৱাস হেৰুৱাৰ দৰে

বেদনাই মোকো দহে

নিয়ৰৰ টোপাল অশ্ৰু হৈ মোৰ চকুৰে সৰে

সন্ধ্যা যেতিয়া নামে

জিলমিলাই কাঁচি জোনে

আইলৈ মনত পৰে

আইলৈ মনত পৰে

সন্ধ্যা যেতিয়া নামে

লা লা লা লা ...